به گفته این روانشناس، به همین دلیل است که کودکان چهار یا پنج ساله بیشتر از بچههای کوچکتر میترسند، چون شناخت بیشتری از محیط دارند.
باقرآبادی دسته دوم ترسها را اکتسابی دانست که ناشی از آموزش خانواده و جامعه به کودکان است.
وی با بیان اینکه کودکان این ترسها را از محیط کسب میکنند، تاکید کرد: گاهی برخورد یک کودک با محرک باعث ترس وی میشود و این ترس با او باقی میماند و گاهی حتی عکسالعمل والدین به همان محرک ترس کودک را بیشتر میکند.
این کارشناس ارشد روانشناسی از نقش مهم خانوادهها در ترسو و یا شجاع شدن کودکان یاد کرد و افزود: بخش مهمی از ترسهای اکتسابی کودکان ناشی از محیط خانواده است.
وی از خانوادهها خواست از ترساندن بیمورد کودکان خود خودداری کنند و فقط در مورد عواملی که خطرساز است به فرزند خود اطلاعات درست بدهند تا در عین دوری کردن از عامل خطر، ترس نادرست نداشته باشد.
به گفته این کارشناس، ترساندن بیدلیل باعث میشود کودک ترسو و بیاعتماد به نفس بار بیاید.
باقرآبادی در خصوص راههای مقابله با ترس کودکان نیز یادآوری کرد: اولین کار توضیح دادن به کودک در مورد بیدلیل بودن ترس است و اینکه با شبیهسازی آنچه که کودک از آن میترسد و قرار دادن کودک در شرایط مشابه، حساسیتزدایی ایجاد کنیم.
این روانشاس همراهی والدین با کودکان در وضعیتی که کودک از آن میترسد را بسیار موثر دانست و تاکید کرد: به علاوه والدین باید تلاش کنند دسترسی کودک به محیط امن برای او آسان شود. برای مثال اگر از تاریکی میترسد به راحتی بتواند هر لحظه که خواست اتاق خواب خود را روشن کند.
وی معتقد است، به مرور زمان و با افزایش شناخت کودک و همراهی والدین ترسهای بیدلیل در کودکان کمرنگ میشود.
باقرآبادی در خصوص تفاوت بین ترس دختربچهها و پسربچهها نیز اظهار کرد: معمولا دخترها بیشتر از پسرها میترسند.
نظر شما